Zaterdag 9 juni zijn we onze reis gestart door Costa Rica. We vliegen op San Jose, de hoofdstad van Costa Rica, een land 1,5 keer zo groot als Nederland. San Jose wordt de eerste dagen ook de plek waar we onze reis door dit tropische land gaan uitstippelen.

Na een goede nachtrust gaan we op zondag naar een grote versmarkt met een aantal mensen van het hostel Castle Tam, waar we verblijven. In Costa Rica zijn groenten en fruit goed te betalen, dit in tegenstelling tot Amerika. Met een volle tas groenten en fruit keren we weer terug naar het hostel. Die middag leggen we contact met Nederland via Skype, wat redelijk goed werkt. Leuk om het thuisfront even gesproken te hebben. De rest van de tijd in San Jose slenteren we wat door de stad, bezoeken de tandarts en maken plannen voor de komende weken. We krijgen hierbij leuke tips van de mensen van Castle Tam.

Op dinsdag 14 juni verlaten we San Jose om richting de Pacific te trekken. Onze eerste stop is Manuel Antonio NP om de stranden en het oerwoud te verkennen. Het park staat bekend om de vele dieren die je kan zien en stranden zoals je ze alleen in de vakantiefolders ziet. Ze bestaan dus echt! Het park is echt heel mooi, we zien apen, een luiaard, vele varianten op een hagedis (in alle vormen en kleuren), vogels, wasberen, wandelende takken en heel veel vliegende en kruipende insecten. Wandelend door het park is net alsof je in een dierentuin bent waar de hekken en kooien zijn weggelaten. Na een paar uur in deze dierentuin rondgedwaald te hebben, bereiken we overhit en bezweet het strand. De stranden zijn echt super mooi en we nemen een heerlijke verfrissende duik in zee. Helaas betrekt later de middag de lucht. De rest van de middag regent het. Natuurlijk hebben wij geen regenkleding bij ons, maar omdat het lekker warm is maakt dit niet uit. Opweg terug naar de bus, komen we onze Amerikaanse vrienden weer tegen. Zij verbleven samen met ons in Castle Tam, San Jose en samen zijn we naar Manuel Antonio afgereisd. Hier verblijven we ook in hetzelfde hostel. Gisteravond zijn we met zijn vijfen een drankje gaan drinken in een van de vele barretjes die Manuel Antonio telt. We besluiten om die avond gezellig met z’n allen te gaan koken. We maken een heerlijke tortilla maaltijd met kip en in de koelkast gekookte vis. Deze avond blijft het nog lang onrustig in het hostel, wat niet uit maakt, we zijn de enige gasten. Het was een gezellige avond en de volgende dag moeten we te vroeg op, 05:30u.

We reizen zoveel mogelijk met het openbaar vervoer omdat dit een goedkope optie is en  je bijna overal kunt komen. Reizen met het openbaar vervoer is hier ook een ervaring op zich. Als je denkt dat je in Nederland qua wachten wat gewend bent ga dan eens op reis in Costa Rica. Reizen met de bus betekent vaak stoppen, of moeten we zeggen heel vaak stoppen. Soms lijkt het wel of de bus elke 50 meter stil staat om iemand in of uit te laten stappen of er nu wel of geen bushalte is. We hebben de tijd dus wat maakt het uit. De volgende ochtend vroeg vertrekken we met bus richting Santa Teresa.  Op het busstation van Quepos nemen we afscheid van Ellyn, Alec en Angolina, zij gaan terug naar San Jose. Wie weten komen we ze nog tegen.

Na een busrit van 2,5 uur komen we aan in Puntarenas. Hier nemen we de ferry naar Paquera waar we weer op de bus stappen. Het asfalt hebben ze niet meegenomen het water over, dus de busrit naar de volgende overstap is erg hobbelig en stoffig. Na nog een keertje overstappen in Cobano komen we aan het einde van de middag aan in Santa Teresa. Santa Teresa, een klein, rustig plaatsje waar je prima kunt surfen, is ons eindpunt.

Na de lange reisdag worden we beloond met wederom prachtige stranden en we nemen direct een duik in de Pacific Ocean. De komende twee dagen blijven we in Santa Teresa. We wisselen de volgende dag nog even snel van hostel en regelen een surfles voor later in de middag. De surfles is echt super gaaf. Het lukt Niek net een beetje om op de plank te staan. Maar het valt allemaal niet mee, de golven zijn hoog en sterk. Na anderhalf uur komen we voldaan, doodmoe en bond en blauw uit het water. Vooral de knieën van Susan zien er gehavend uit. De laatste dagen aan de Pacific brengen we door in Montezuma, een meer toeristisch plaatsje. We relaxen hier nog wat meer, komen bij van onze surfles en maken een mooie hike naar een waterval.

De volgende dag verlaten we Montezuma om het binnenland in te trekken, naar Monteverde. We hebben super gave dagen aan de Pacific gehad en willen zeker nog een keer terug om onze surftechniek aan te scherpen. De eerste tien dagen Costa Rica zitten er op. We vinden het nu al een superland.

Hartstikke fijn, alle reacties uit Nederland op onze blog en twitterberichtjes!