Eten op straat

Na twee weken smullen in Peru is het maar de vraag wat Bolivia en later Paraguay qua eten gaat brengen. Zal het weer net zo makkelijk zijn lekker eten te vinden? Ontdekken we weer nieuwe dingen? Is er ook zoveel lekker zoets te krijgen? Een van de grootste verschillen voor ons met Peru is dat je de menu’s, waarbij je een stevige maaltijd soep gevolgd door een lekker hoofdgerecht, niet meer zo vaak ziet. Dit betekent dat we vaker wat meer moeten zoeken naar wat lekkers te eten.

Net als in Peru kent Bolivia de Mercado’s waar je alle soorten vers voedsel kan krijgen. Vaak wordt er ook van alles klaar gemaakt. Zo vinden we in Copacabana een mercado waar we heerlijke trucha (zalmforel) eten. Dit is weer een hele belevenis opzich. Stel je voor, een hal waar allemaal kleine tafeltjes staan waar vrouwen met een brander een potje koken. Allemaal zo ongeveer hetzelfde. Voor de prijs hoef je niet rond te kijken, ze vragen allemaal hetzelfde. Dus waar ga je eten. We kijken wat rond en waar we mensen zien die, op het oog, lekker eten op het bord hebben liggen schuiven we aan, aan een klein tafeltje. We krijgen een heerlijke vis. En groot, ik schat wel zo’n 300 gram. Eten in mercado’s blijft een feest. Zo ontdekken we in Tarija een mercado waar ze, helaas alleen s’avonds pasteitjes verkopen. Pasteitjes hier zijn wat anders dan die we in Nederland kennen. De pasteitjes zijn gemaakt van dun deeg, een vierkant van ongeveer 10 bij 10 centimeter en gevuld met lekkere kaas. Vervolgens worden ze gebakken in olie. De smaakt heeft iets weg van een pannenkoek met kaas. En lekker! Verstandig als ik ben eet ik er gelijk drie.

In Bolivia eten we niet alleen geregeld in een mercado, maar ook vaak bij stalletjes aan de straat. Dit blijkt ook een prima plek om te eten. Niet de plek voor veel vitamines maar wel een goede plek voor een lekker broodje warm vlees. Het vitamine gebrek vullen we dan maar aan met wat groeten die we in de mercado vinden.

Gelukkig, de lekkernijen zoals taartjes, cakjes en ijsjes zijn in Bolivia ook nog volop te krijgen. Het valt niet mee om hier een dag te leven en alle taartjeswinkels te negeren en niets lekkers te kopen. Dit lukt mij dus ook niet. Veel nieuws ontdekken we hier niet, maar lekker blijft het. Wat wel typisch Bolivia lijkt, is de super grote popcorn. Deze maken van een bepaalde, grote maiskorrel. De gepofte korrel is meer dan twee keer zo groot als die je in Nederland ziet. Niet alleen de grote van de korrel valt op ook de grote van de zakken. De kleinste zak is al snel zo groot als een standaard plastic tas. De grote heeft de maat van een kleuter.

Net als Nederland lijkt Bolivia loyaal tegen drugs, tenminste voor de cocablaadjes en cocaproducten. Want zolang je op hoogte bent, zie je overal cocabladeren, cocathee, cocasnoepjes en andere cocaproducten. De cocathee helpt prima tegen hoogte ziekte, dus we nemen het er maar van.

De oplettende lezer kan het niet ontgaan zijn dat er een onderwerp onderbelicht gebleven is. Welke dranke drinkt men nu in Bolivia? Een echt typisch nationale drank is er niet, maar de meeste delen van het land kennen een eigen bier soort. Niet dat je hiervoor direct naar Bolivia moet afreizen. Ze zijn  eigenlijk niet het noemen waard wanneer je ze vergelijkt met een Belgisch, Duits of zelfs een Nerderlands biertje. Naast dat men graag een biertje drinkt, kent Bolivia ook een wijstreek rond Tarija. Hier kun je prima wijntjes drinken. Wanneer we in Tarija zijn, besteden we een dagje aan wijn proeven. Waarbij we lekkere ham, kaas en olijven krijgen.

Vanuit Bolivia reizen we naar Paraguay. Het eten verandert ook langzaam. Wat blijft, is het eten bij stalletjes op straat. Een groot verschil is, dat hier veel meer vlees wordt gegeten en ook hele grote stukken. In Paraguay grijpen we direct onze kans om eens te barbecuen. Dit doe je niet zelf, maar we gaan naar een bbq stal aan de straat en zoeken hier de lekkere stukjes vlees uit.

Recept: Broodje vlees met of zonder ei

Ingrediënten:

  • vlees (kip, hamburger, of een ander willekeurig lapje vlees)
  • eitje
  • broodje (alles kan, zelfs als het droog is)
  • frietjes
  • tomaat
  • ui

Bak de ui en het ei. Frituur de frietjes. Bak en of frituur het vlees. Snijdt de tomaat in plakjes. Het broodje is het lekkerst als deze nog even op de bakplaat aangebakken wordt. Maakt niet uit als deze nog vet van het vlees is. Als laatste stap verzamel je alle ingredienten op het broodje. Saus en kruiden naar smaak toevoegen. Genieten maar.

Een ander groot verschil met Peru en Bolivia is dat we merken dat het eten buiten de deur weer wat prijziger wordt. Ook vindt je in Paraguay weer supermarkten. Deze lijken in Peru en zeker in Bolivia nauwelijk te bestaan. Daar koop je je eten in kleine winkeltjes, in stalletjes op straat en natuurlijk in de mercado’s. Het blijft vreemd dat je dan soms zelfs moet onderhandelen over de prijs van het eten. Probeer dit maar een in Nederland, dat wordt niet gewaardeerd.

3 thoughts on “Eten op straat

  1. Klinkt allemaal geweldig, dat eten op straat of in de mercado’s, kijk maar uit dat jullie niet moddervet worden!!! Toch vond ik het eten op de foto’s er niet allemaal even aantrekkelijk uitzien! Jouw hoedje wel Niek!

  2. Lijkt me een ideaal land voor mij wat eten betreft. Allemaal kleine hapjes en dat de hele dag door. En nog een biertje toe. Als je maar blijft genieten

  3. Wow, en ik maar denken dat jullie voor cultuur en natuur gingen.
    Het klinkt steeds meer als een culinaire reis. En zo te lezen genieten jullie met volle teugen. En inderdaad, leuk hoedje

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *