In de campervan over het Noordereiland

Dinsdag 4 september zijn we vertrokken uit Santiago de Chili naar New Zealand. Onze vlucht vertrok die avond om 23.50u. Veertien uur later, op donderdag 6 september om 04.00u landden we in Auckland, New Zealand. Tijdreizen ging nog nooit zo gemakkelijk, niks van gemerkt. Op het vlieveld is het even puzzelen hoe we naar de stad Auckland kunnen komen. We kiezen, bij gebrek aan gewoon OV, wat we intussen wel gewend zijn, maar voor een luxe optie. De airport shuttle. Deze brengt je tot de voordeur van het hostel. We zijn rond half zes bij het hostel, erg vroeg dus en alles is nog dicht. Gelukkig is er al iemand op, die moet werken en laat ons binnen. We crashen in de woonkamer van het hostel op de bank en slapen nog een uurtje of wat tot de receptie open gaat. We checken in en gaan op zoek naar een supermarkt voor wat eten. We konden niks meenemen vanuit Zuid-Amerika, dus onze voorraad eten is op. Het hostel ligt in een keurige buitenwijk van Auckland, in Mount Eden. Het hostel doet voor ons bijna aan als een hotel. Alles is zo netjes, de keuken schoon, groot en alles wat je nodig kan hebben lijkt er te zijn, zelfs een weegschaal. Dat is wel even wennen na de hostels in Zuid- en Midden-Amerika. Na het ontbijt nemen we de bus naar Auckland City.ย 

Auckland is de grootste stad van New Zealand. Hier wonen 1 miljoen mensen en in heel New Zealand zo’n 3 miljoen mensen, dat zegt wel iets over de stad. We lopen die middag op ons gemak door de stad en bekijken heel wat moderne hoogbouw. We drinken een lekkere cappucino in het zonnetje in het park. Bezoeken de I-site (de VVV) en verlaten deze met een paar kilo propaganda met van alles en nog wat over wat we de komende weken kunnen gaan doen.

De tweede dag in Auckland gaan we shoppen. Ja ook dit moet af en toe. Niek mist het hardlopen en we gaan opzoek naar o.a. hardloopschoenen. Voor het shoppen nemen we de shuttle bus naar Dress Smart Outlet Mall (te vergelijken met de Outlet Roermond), opzoek naar hardloopschoenen. Naar verwachting zullen we in New Zealand en Australie genoeg mogelijkheden krijgen om een stukje te kunnen rennen en zo onze conditie op pijl te houden. Al snel vinden we een paar voordelige hardloopschoenen, die ook nog aan onze wensen voldoen. Aan het einde van de ochtend rijden we met de shuttle bus terug naar Auckland met onze aankopen. Naast schoenen ook nog wat kledingstukken, want na drie maanden begint het een en ander toch wel te slijten. We hebben alle aankopen binnen, onze campertocht kan beginnen.

Na drie maanden in hostels geleeft te hebben, gaan we de komende drie en een halve week rondrijden in een campervan. Eens kijken hoe dat bevalt, leven op vier vierkante meter met alles erop en eraan. Een bank, een stoel en een tafel, die ‘s avonds omgebouwd kunnen worden tot twijfelaar, een koelkast met twee-pits fornuis erbovenop, een aanrecht met afwasbak en wat kastjes om spullen in op te bergen en natuurlijk de douche met wc! Tja, je (Susan) kunt net staan in het douchehokje, omdraaien past niet (Niek) en op de wc zitten met de deur dicht is al helemaal een opgave (voor Niek), maar het werkt en we hebben warm water. Natuurlijk hebben ook nog twee campingstoeltjes en een klaptafeltje om buiten te kunnen zitten.

De eerste rit gaat, op aanraden van de barjuffrouw van de Belgische bieren bar, naar de Coromandel Peninsula. Het eerste deel over de snelweg, later door de bergen en langs de kust. Een erg afwisselende rit die zeer de moeite waard is. Er was ons al verteld dat hier altijd waait en deze dag blijkt het niet anders. Susan kan gelijk al haar stuurmans kunsten vertonen om de campervan veilig over de weg te loodsen. Aan het einde van de dag slaat het weer om en begint het flink te regenen. Welkom in New Zealand! De eerste regen sinds twee maanden! De eerste avond staan we op een camping met stroom en kunnen we onze verwarming gebruiken, lekker opwarmen na de regenbui. ‘s Nachts worden we nog een paar keer wakker van de regen, maar al met al hebben we heerlijk geslapen in onze knusse camper.

De volgende ochtend maakt het zonnetje ons al vroeg wakker. Dat belooft een mooie dag te worden, het waait alleen wel weer erg hard. We zetten de reis voort door de Coromandel naar de Pacific, wederom een erg mooie tocht door de bergen met vele vergezichten. Ondanks dat het niet ver is, doen we er wel bijna de hele dag over. Hier even kijken, daar even stoppen, een leuk plekje zoeken om te lunchen en zo vliegt de tijd voorbij. Onderweg naar Hot Water Beach stoppen we bij Cathedral Cove. Cathedral Cove heeft een parking waar we prima vannacht kunnen staan, maar nu is het nog vroeg, dus we gaan eerst naar Hot Water Beach. Dit strand ligt op een uitstervende lavabron, maar nog heet genoeg om het oppervlakte water te verwarmen. Laagtij is de beste tijd om van dit natuurverschijnsel te genieten. Je moet dan in het hoogtij gebied een kuil graven tot aan de waterlaag. Deze kuil is dan je eigen prive hotspring. We zijn er met laagtij, maar hebben geen schep om een gat te graven en van de mensen die wel een poing ondernemen horen we dat het water niet echt warm is, dus we houden het bij kijken naar de zee en de gravende mensen. Als we terug keren naar de parking van Cathedral Cove merken we dat het een stuk drukker is dat twee uur geleden. Waarschijnlijk zijn we niet alleen vannacht op de parking. Cathedral Cove is een doorgang in de rotsen waar je met laagtij doorheen kunt lopen en met hoogtij alleen met een kano kunt komen. Het is laagtij en we lopen naar de Cove. Een mooie rotspartij die met de laagstaande zon een apart schouwspel geeft.

Het vermoeden blijkt juist en met drie campers logeren we op de parkeerplaats van Cathedral Cove, de eerste nacht wildcamperen. In New Zealand is dit op de meeste plaatsen toegestaan. Over het algemeen geldt, het mag overal, tenzij het aangegeven staat dat het niet mag. Vraag een local en je weet het zeker. Dat doen we en we krijgen te horen dat het geen probleem is. De parkeerplaats is eigenlijk gewoon een prachtig plekje met een geweldig uitzicht op zee. We slapen wederom prima.

Dag drie wordt een lange dag rijden. Het landschap verandert van bergweg naar bos naar weiland. Ook het weer verandert mee. Diverse regenbuien wisselen elkaar af vandaag. Rotorua is de volgende bestemming. We gaan opzoek naar een plaats om te overnachten. Helaas is dit vandaag wat lastiger dan de vorige nacht. We rijden heel wat kilometers opzoek naar een geschikte parkeerplaats. Niek vindt op de kaart nog twee plaatsen langs het meer waar we wellicht kunnen staan. En de tweede plek blijkt raak. We vinden aan het rand van het meer een mooi plekje voor de nacht. Van de buren, de bewoners van de huizen hier, mogen we blijven staan. Mooi, want het begint al te schemeren. Gelijk maar eten koken. Die avond horen we buiten een vrachtwagen stoppen en nog meer niet te plaatsen geluiden. Oh help, moeten we hier toch weg? Niek gaat buiten polshoogte nemen en het blijkt de brandweer te zijn die met een oefening bezig is. Gelukkig maar. Ze komen zelfs nog even vragen of het goed is dat ze nog een tweede oefening gaan doen en dus wat herrie gaan maken. Natuurlijk is dat goed, wij zijn de gasten. Daar moeten ze wel om lachten, vriendelijke mensen die New Zealanders.

Na een koud nachtje worden we gewekt door de zon. Een mooie ochtend om de hardloopschoenen eens uit te gaan proberen. We kiezen een mooi rondje uit langs een deel van het meer. Als we terug komen wacht ons een krappe, maar warme douche. Helaas blijkt dat we de vorige dag de watertank niet goed genoeg gevuld te zijn en is het water snel op. Toch geen douche dus (voor Susan). Niet heel erg we gaan die dag naar de Spa.

Rotorua ligt in een vulkanisch gebied en dat betekent geysers en hot springs langs de weg en diverse spa’s en thermaal baden. Voordat we gaan badderen bekijken in het park nog wat hot springs. De hot springs zien er apart uit met aan de rand van het water dood hout en dampende meertje op de achtergrond. De rest van de middag badderen we lekker in de Polynesian spa, die prachtig aan het meer ligt. Er zijn baden van 38, 39, 40 en 41 graden. Kortom we hebben een lekker ontspannende middag. De regen die zo nu en dan valt zorgt nu voor de welkome verkoeling in plaats van de kou.

Voordat we onze weg vervolgen stoppen we nog bij een motorhome dump station om ons vuile water te lozen en vers water bij te vullen. Nu zorgen we ervoor dat de tank wel vol zit, zodat we bij een volgende douche genoeg water hebben. Na de santiaire stop voor onze campervan vervolgen we de reis richting Taupo. Taupo ligt, net als Rotorua, is een vulkanisch gebied en dat is goed te ruiken. Het stink er overal naar rotte eieren. Op diverse plaatsen langs de route komt de stoom zo uit de grond. Het weer is niet geweldig vandaag, veel buien en heel veel wind. Aan het einde van de middag rijden we Taupo binnen. Hier vinden we een motorhome parking aan het meer, waar je twee nachten mag staan als je zelf voorzienend bent en dat zijn wij. Hebben we mooi de tijd om eens de omgeving te gaan verkennen. Als we aankomen begint het net weer te regenen en ontzettend hard te waaien, de bus schudt flink heen en weer. Even wachten maar voordat we de rijcabine verlaten om het leefgedeelte op te zoeken.

De volgende ochtend worden door zowel de zon als de wind gewekt. Het was wederom een koude nacht, rond het vriespunt zelfs. In de verte, aan de overkant van het meer, zien we de met sneeuw bedekte vulkanen liggen. Dit is een van de skigebieden van New Zealand en het gebied waar Mount Ngauruhoe ligt oftewel Mount Doom voor de Lord of the Rings liefhebbers. Het gebied staat ook bekend om de mooie meerdaagse wandelingen. Een voorwaarde is wel dat je genoeg warme kleding en goede wandelschoenen hebt. Nu zijn die schoenen niet zo het probleem, maar een waterdichte warme broek hebben we niet. We zijn niet voorbereid op echt winters weer. We kiezen ervoor om een korte wandeling in het gebied te maken en een waterval te bezoeken. Hoe dichter we bij de bergen komen, hoe slechter het weer wordt. Het verandert van zonnig, naar bewolkt, naar regen en tenslotte sneeuw. Het sneeuwt zelfs dusdanig hard dat we erover twijfelen om wel door te rijden, we hebben immers geen winterbanden of sneeuwkettingen en ons oude busje is niet de sterkste in de bergen. Gelukkig stijgt de weg hier niet veel meer en al snel komen we de borden voor het skigebied tegen. Tot nu toe is de weg goed begaanbaar en we rijden door naar de parkeerplaats van waar de bussen naar de skiliften gaan. Vanaf hier starten ook de wandeltochten door het gebied. Wandelschoenen aan, extra vest aan, waterdichte jas aan, muts op, handschoenen aan en we kunnen op pad. Het sneeuwt nog steeds en het zicht is uiterst minimaal. Zo af en toe is er een vulkaan zichtbaar door de mist en de sneeuw heen. De drie vulkanen zijn allemaal actief en overal vindt je waarschuwingen wat je moet doen ten tijde van een uitbarsting. Het gebied waar we nu zijn is hotspot met een uitbarsting, maar het gebied is open, dus er wordt geen uitbarsting verwacht. Na een uurtje lopen keren we terug naar onze bus. Nog even een boterham eten voordat we terug rijden. Nog een voordeel van een camper, je hebt ook altijd wat te eten en te drinken bij je.

Het is ondertussen minder hard gaan sneeuwen en al snel verandert het weer weer van sneeuw naar regen, naar grijs naar zonnig. En de temperatuur stijgt daarmee gelijk van rond het vriespunt in de bergen naar 15 graden boven nul bij het meer. We zetten de bus weer op de campervan carpark, doen nog even de was. Dit is de eerste keer dat we de was doen in een self-service wasserette met allemaal grote machnies zoals je ze uit Amerikaanse films kent. Die avond zoeken we nog even de Mac op om op internet wat dingen op te zoeken en plannen te maken voor de komende dagen. Het wordt weer tijd om verder te gaan.

De volgende bestemming wordt Napier en Hastings aan de Pacific, de wijnregio van New Zealand. Eens kijken hoe de wijn hier smaakt. We hebben in Taupo al vernomen dat wildkamperen rond Napier niet gewenst is, we vragen bij de I-Site waar we mogen staan. De uiterst vriendelijke, ahum, man van de I-Site komt alleen met dure Top-10 Holliday Parks aanzetten. Daar hebben we niet veel aan en ons busje heeft alles wat een camping ook heeft. We rijden door naar Hastings dat in dezelfde regio ligt, maar een ander district. Bij de I-site van Hastings treffen we een zeer vriendelijke mevrouw die wel snapt, dat je met een campervan die zelfvoorzienend is, niet op een dure Top-10 camping wilt staan. Van haar krijgen we een tweetal lokaties waar we gratis mogen staan en een aantal DOC-sites waar een kleine vergoeding gevraagd wordt voor een overnachting. We kiezen voor de gratis plek aan zee, een mooie plek en zeer dicht bij een viertal winery’s. Dat is mooi voor morgen. En deze prachte lokatie is ook mooi om een stukje te hardlopen.

We gaan een dagje wijnproeven. Een bike-and-wine-tour zit er helaas niet in. De winery’s zijn niet allemaal open en die open zijn, liggen vrij ver uit elkaar. De wegen in New Zealand zijn niet bepaald fietsvriendelijk te noemen. Fietspaden kennen ze niet en buiten de bebouwde kom mag je honderd. Niet echt veilig dus. Dat wordt dus echt wijnproeven voor Susan. We bezoeken drie winery’s, waar we keer op keer lekkere wijnen voorgeschoteld krijgen. Tegen het einde van de middag rijden we terug naar de plek waar we de vorige nacht ook gestaan hebben en bezoeken de laatste winery te voet. Na een kwartiertje lopen zijn we er en ook hier krijgen we weer drie goede wijnen voorgezet. Na twaalf verschillende proefwijntjes houden we het voor gezien. Na deze dag kunnen we met recht zeggen dat ook New Zealand een prima wijnland is.

De laatste twee etappes van het Noorder Eiland zijn aangebroken. We rijden door de wijnstreek verder naar het zuiden, richting Wellington. Voordat we daar de ferry nemen naar het Zuider Eiland, stoppen we in Masterton, een wijnplaatsje wat bekend staat om zijn Riesling. Bij de I-Site informeren we weer naar een plaats waar we kunnen overnachten en ook nu krijgen we te horen dat aan de rivier, vlak bij de winery’s, een gebied is waar we gratis mogen staan. Komt mooi uit, kunnen we nog een wijntje proeven ook.

De plek is snel gevonden, alleen blijken de winery’s toch wat verder weg te liggen en zijn de meesten gesloten. De winery die wel open is ligt op een dikke vijf minuten rijden over een hobbelig zandpad, van de plek waar we gaan overnachten. Toch maar weer met de camper naar de winery. Hier worden we gastvrij ontvangen en krijgen we de keuze uit een lange lijst met wijnen om te proeven. We mogen ze allemaal proeven als we willen, maar vier is wel genoeg vinden we. We, Susan, moet nog autorijden. Hier krijgen we een erg lekkere Riesling te proeven, die we ook kopen om later nog eens van te kunnen genieten.

Het laatste stukje gaat naar Wellington. Vanaf hier gaar de ferry naar het Zuider Eiland. Wellington is de grootste stad in het zuiden van het Noorder Eiland, maar lang niet zo groot als Auckland. Na tien dagen rondrijden door de bergen en het platte land is het wel weer wennen om in een grotere stad rond te rijden. Metname het verkeer is iets drukker. We vinden een hostel die ook plek heeft voor campervans. Het hostel zelf is niet geweldig. De eigenaar is uiterst onvriendelijk, de keuken zeer minimaal en de gezamelijke ruimte is groot en ongezellig. Gelukkig hoeven we er niet te slapen, maar kunnen we ons eigen bed opzoeken. De parkeerplaats ligt op een flinke helling en er is geen plek die enigszins vlak te noemen is. Er liggen wat plankjes en hiermee lukt het om de camper iets meer in het lood te krijgen. Het wordt een kort nachtje. We moeten al om zeven uur bij de ferry zijn om in te checken, vroeg op dus. Maar het wordt vooral een kort nachtje omdat het de hele nacht hard waait en zwaar regent. De bus wiebelt behoorlijk met twee wielen op plankjes. We zijn ruim op tijd bij de ferry en het regent nog steeds erg hard. Wordt het nog wel droog vandaag? We zullen zien of het aan de andere kant van Cook Straight net zo slecht weer is. Wat ons opvalt in Wellington is dat bij de oversteekplaatsen voor voetgangers, afdakjes staan. Dit suggereerd toch wel dat er heel veel regen valt hier.

Onze reis op het Noorder eiland is voorbij. We zijn erg benieuwd hoe het Zuider eiland zal zijn vooral omdat iedereen aanraadt hier zo snel mogelijk naartoe te gaan. Wij hebben in ieder geval van het noordelijk deel genoten en het als zeer afwisselend ervaren. Zowel het weer als de natuur.

11 thoughts on “In de campervan over het Noordereiland

  1. Weer leuk te lezen hoe jullie genieten en heel veel verschillende aspecten van het land meemaken. Dat het regent moet je niet verbazen. Het zou een wonder zijn als je meer dan twee droge dagen zou hebben.
    Benieuwd naar de verhalen over het zuidereiland.

    Geertjan

    1. Hoi Geertjan, Dan hebben we toch wel geluk gehad met het weer. De regen is beperkt gebleven tot wat losse buien en de slechtere dagen zijn op 1 (misschien 2) hand te tellen ๐Ÿ™‚

      Groeten Susan en Niek

  2. Niek en Susan,
    Weer een geweldig verslag van jullie avontuur NZ-Noord; wat ik node mis is een aanduiding dat jullie in Wellington het museum Te Papa hebben bezocht,
    Dat zou jammer zijn van de Prachtige mogelijkheid kennis te make/nemen
    van de Maori-cultuur; Maar jullie zijn inmiddels op het Zuid-eiland en die kans is dus voorbij. Hele fijne tijd nog samen bij het vervolg van jullie unieke
    (once in a lifetime- reis) sla het allemaal op en bewaar de herinneringen voor later; je zult er heel lang mee kunnen (moeten) doen..
    Hartelijke groeten uit Velp (NB een email hebben jullie al onvangen als het goed is.

    doei, Ans en Bert van Bergen

    9

    1. Hoi Ans en Bert, het Te Papa museum hebben we niet overgeslagen, alleen vergeten te vermelden (we hebben ook zoveel gezien onderweg) Het was zeer de moeite waard en ik had niet verwacht dat het zo groot zou zijn.

      Groeten Susan en Niek

  3. Ziet er allemaal weer goed uit! Steeds weer leuk om te lezen hoe jullie alles organiseren en van alles genieten. En ons ervan mee laten genieten!
    Ga zo door!!!!
    Groetjes.

  4. Hoi lieverds,
    Weer even bij gelezen. Wij zijn net terug van een weekje vakantie in Duitsland. We hebben het heerlijk gehad.
    Jullie genieten ook volop zo te lezen, fijn! Ik vind het heerlijk om jullie verhalen te lezen.
    Jan is ook weer aan het hardlopen begonnen. Hij gaat met Quint de mini marathon (2 1/2 km) lopen op 14 oktober, goed hรจ.
    Groetjes ook van Jan.
    Liefs Marianne

    1. Dat is goed te horen! Jan en Quint heel veel succes en natuurlijk ook heel veel plezier gewenst 14 oktober!

      Liefs Niek en Susan

  5. Hoi reizigers

    wat doen lullie leuke dingen met de camper rondtuffen en lekker wijntjes proeven. Jammer dat het voor Sussan bij proeven blijft en dat je niets van die lekkere wijn mee kunt nemen naar huis.
    Daarom heb ik de volgende tip voor jullie zeker als je van Riesling houdt.
    Als je weer in Nederland bent en weer gewend bent ga dan eens in September naar de Moezel. Huur een camper je kunt dan spotgoedkoop overnachten aan de Moezel. Ga bij een dorpje staan waar wijnfeesten zijn, ga daar lekker proeven ook Susan als je maar zorgt dat je de camper nog terug kunt vinden.
    Ga de andere dag de wijn die je lekker vind kopen of bezoek nog een wijnboer
    laadt de camper vol en ga weer naar huis of bezoek nog een wijnfeest.

    groeten peter en margriet.

    1. Hoi Peter en Margriet,

      klinkt goed! Een goed idee voor een weekend weg volgend jaar september ๐Ÿ™‚

      Liefs Niek en Susan

  6. Hoi daar samen
    Ik heb er weer van genoten om te lezen en de foto”s te zien wat jullie weer hebben ervaren en hebben mee gemaakt.En susan je had toch ook een fles wijn mee na de camper kunnen nemen en daar er lekker van kunnen genieten,ik heb al tegen jullie mam en pap gezegd dat ik toch wel een beetje jaloers ben op mijn nichtje en haar vriend.Maar blij jaloers geniet er nog maar lekker van met zijn tweetjes,ik ben weer bij gelezen en tot de volgende keer.(vandaag komen jullie pap en mam na eindhoven toe tante irene jarig geweest) nou dikke kus aan jullie twee en de groetjes van mij je nicht Jacqueline xxxxx

  7. nice lijkt me fijn een eigen plekje zoals de camper te hebben, geniet ervan vindt het nog steeds leuk jullie verhalen te lezen gr. jet

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *