Relax

29 oktober – 15 november

Vanaf Fraser Island komen we weer aan land bij Hervey Bay, een klein plaatsje wat niet veel te bieden heeft en waar we een dag op onze bus moeten wachten naar Agnes Water. We gebruiken deze dag om de was te doen, wat weer hard nodig is. De volgende dag vervolgen we de reis naar Agnes Water waar we rond een uur of zeven ‘s-avonds aankomen. We verblijven in Agnes Water maar een dag (2 nachten) en gebruiken de dag om een wandeling te maken vanaf de kaap naar Town of 1770. Goh, waar zou die naam vandaan komen. Het schijnt zo te zijn dat in 1770 Captain Cook de zee in dit gebied onveilig maakte en diverse plaatsen langs de Oostkust heeft ontdekt, zo ook Town of 1770. Vanaf 1770 wandelen we door het bos naar het strand om over het strand terug te wandelen naar Agnes. Niek, die maar geen genoeg krijgt van de stranden, trekt nog even zijn hardloopschoenen aan om over het strand een stukje hard te lopen.

Vanaf Agnes Water nemen we de nachtbus naar Airlie Beach. De bus blijkt stampvol te zitten. Dat wordt dus een zwaar nachtje. Rond middenacht maakt de bus een stop in Rockhampton, waar gelukkig wat mensen uitstappen. Een vlugge wissel van stoelen zorgt ervoor dat wij allebie twee stoelen hebben en zo toch nog redelijk kunnen slapen. Zeven uur ‘s ochtends komen we aan in Airlie Beach, een dorpje gebouwd voor het toerisme. Airlie Beach is het vertrek punt voor tochtjes naar de Whitsundays. Voordat wij op de boot gaan, slapen we een nachtje in een hostel in Airlie Beach. Die middag halen we nog even wat boodschappen. Omdat de enige supermarkt in Airlie Beach de prijzen zo ongeveer verdubbeld heeft, besluiten we naar het volgende plaatsje te lopen om daar de boodschappen te doen. Het geluk wil dat we zelfs een lift krijgen wat ons een wandeling bespaard. Ja, wandelen is in dit land echt niet de norm. Iedereen lijkt alles met de auto te doen. Een wandelaar oppikken voor een lift is ook de normaalste zaak van de wereld.

Na een prima nachtrust slaan we onze tassen op het hostel en wandelen we naar de haven waar de British Defender, onze zeilboot op ons wacht. Met deze boot zeilen we de komende twee dagen door de Whitsundays. Zie Sailing the Whitsundays voor ons zeilavondtuur. Twee dagen later rond het middag uur meert de British Defender af in de haven, we halen onze grote tassen op en checken in in ons hostel. Als lunch genieten we van een pizza’tje. Dat is lang geleden, de laatste was in Peru. Ondans dat Airlie Beach aan zee ligt, is een lekkere verfrissende duik in zee af te raden vanwege de gevaarlijke kwallen. Gelukkig hebben ze hier in Airlie een prima oplossing voor. Midden in het dorp is een lagoon waar je verkoeling kunt zoeken De rest van de dag is de lagoon helemaal onze plek.

Dinsdag gaat de wekker weer vroeg. Even ontbijten en op naar de bus die ons naar Townsville brengt. Vanaf Townsville stappen we op de ferry naar Magnetic Island. Maar voordat we op de boot stappen, gaat Niek nog even boodschappen doen. De supermarkt blijkt toch wat verder weg te liggen dan gedacht, maar Niek is optijd terug voor de boot met alle boodschappen. Magnetic Island is een klein eiland wat bekend staat om de koala’s die er leven. Misschien gaan we ze nu zien in het wild. We verblijven twee nachten en twee dagen op het eiland. Het hostel waar we zitten ligt in het bos en heeft een koala sanctuary op het terein. Natuurlijk moet je wel flink wat dollars neertellen om hier naar binnen te mogen en nog meer dollars om ook een koala vast te mogen houden. Koala’s horen niet door mensen geknuffeld te worden en wij laten de sanctuary voor wat het is en gaan op zoek naar de koala’s die in het wild leven. Het is een mooie wandeling naar The Forts, Radical Bay en Horseshoe Bay. Helaas laten de koala’s zich niet zien vandaag. De rest van de dag brengen we door in het zwembad bij het hostel. Tegen de avond is het een hels kabaal van de parkieten die zich bij het hostel verzamelen. Het blijkt tijd te zijn voor eten. De mensen van het hostel komen met een grote bak voer en de vogels vallen aan alsof ze de laatste weken niks meer gehad hebben. Wat een herrie kunnen ze maken, zeg. Een leuk plaatje levert het wel op al die parkieten op de grond, in de bomen en vooral op de mensen en in de bak met voer. Als het eten bijna op is komen ook de kippen kijken of er nog wat over is. Daarna keert de rust weer weder.

De volgende dag is het tijd om naar Mission Beach te gaan, de op een na laatste stop langs de oostkust voor ons. Halverwege de middag komen we aan in Mission Beach. We moeten nog boodschappen doen, dus we sturen onze grote rugzakken alvast met de pick-up van het hostel mee en zelf nemen we een pick-up later. Zo hoeven we later niet nog een keer terug naar de supermarkt of te lopen klungelen met grote rugzakken. De supermarkten liggen al weken vol met allerlei kerstspullen en kerstlekkernijen. De artikelen suggereren dat het met kerst koud is en dat er sneeuw ligt, maar de realiteit is toch echt anders hier. Eerder tropisch warm! De cassiere draagt zelfs een kerstmuts en een kerst shirt. Bij navraag blijkt het nog precies zes weken tot kerst te zijn, vandaar de kleding. Gekke mensen die Australiers.

Het hostel waar we zitten ligt iets buiten Mission Beach, in Bingil Bay, een nog kleiner plaatsje dan Mission Beach. Mission Beach is een populaire plaats om een sky-dive te doen, omdat je hier, als enige plaats langs de oostkust, op het strand kunt landen. Mision Beach is ook uniek vanwege het tropisch regenwoud wat tot op het strand, en op sommige plaaten tot aan zee, groeit. Ook leven hier nog zo’n veertig Cassowaries in het wild. In de rest van Australie komt deze grote loopvogel alleen nog in dierenuinen voor.

Het is al bijna donker als we rond zes uur in het hostel aankomen. Het hostel ziet eruit als een hele grote boomhut. De tuin rondom het hostel staat vol met grote planten en bomen waar je tussendoor loopt naar de receptie. Dat ziet er leuk uit! Inchecken en ons bed opmaken, dat is normaal als je in een dorm slaapt. Bij aankomst krijg je een stapeltje lakens en dan kun je een bed uitzoeken op de kamer die je aangewezen krijgt. De rest van de avond doen we niet veel meer. Het is niet geheel toevallig dat we dit hostel uitgekozen hebben. In Sydney hebben we in The Jackaroo in Kings Cross gezeten. Hier kwamen we erachter dat in Mission Beach ook een Jackaroo hostel zit. Bijkomend voordeel is dat we in Sydney een week geweest zijn en daarom een gratis nacht in Mission Beach kregen. Maar ook als dit niet het geval was geweest, was de kans groot geweest dat we er toch geboekt hadden. Het is een hostel dat echt anders is dan de andere hostels, alleen al doordat het een boomhut is.

We moeten gaan bedenken wat we de laatste twee weken in Australie gaan doen. In Cairns zijn we met de eclips omdat we onze vlucht naar Darwin een dag later hebben. In Darwin hebben we een week en nu nog vijf hele dagen. Na wat rondneuzen op internet en rondvragen in het hostel besluiten we om pas op het laatste moment naar Cairns te gaan en de rest van de tijd hier te blijven. Het bevalt ons ook wel in het hostel. We verlengen ons verblijf en gaan bedenken wat we in Darwin gaan doen. In de stad rondhangen voor zes dagen of toch een auto huren en naar Kakadu NP of Litchfield NP gaan. Na wat rondbellen met verhuurbedrijven hebben we een mooie deal gevonden voor een campertje voor vier dagen. Maar dat is voor later.

Bingil Bay ligt in het tropisch regenwoud en dat zit vol met exotische dieren. We zien er heel wat, vooral als het begint te schemeren en als het donker is. Van kleine en grote spinnen tot gif groene kikkers en natuurlijk heel veel vliegend volk zoals knal groene torren. De tweede dag gaan we met Jade, een van de eigenaren van The Jackaroo, op een wildlife spotting tour. Eens kijken of we de, met uitsterven bedreigde, Cassowaries kunnen spotten. We zien Walliby’s en heel veel vogels, maar helaas geen Cassowaries. Aan het einde van de dag pakken we de fiets om, vanaf de vissteiger, over het strand en door het regenwoud, een stukje te gaan hardlopen naar Mission Beach. Het is een mooi stukje rennen en onderweg zien we nog heel wat kip-achtige vogels en Walliby’s voor ons wegschieten.

De dagen in Mission Beach zien er iedere dag zo’n beetje hetzelfde uit. Ontbijten, beetje op de computer of met een boekje onder de waaier in de schaduw zitten, boodschappen doen of er met de fiets op uit wanneer het niet meer zo warm is, beetje zwemmen, BBQ en naar bed. Op zondag gaan we met het hostel nachtvissen. Nouja nacht, het is acht uur ‘s avonds, maar pikdonker. Een paar mensen slagen er in om iets te vangen. Niek ook, hij vangt twee visjes. Een met allemaal streepjes en een heel lelijk dik visje. Jade slaat zelfs een kleine stingray aan de haak. Tegen elf uur zijn we weer terug in het hostel. Naast een beetje luieren sporten we zelfs nog een aantal keer in de warmte. Eerst een kwartier fietsen naar de vissteiger, dan veertig minuten door het tropisch regenwoud en het strand rennen, om vervolgen weer op de fiets te stappen en naar het hostel terug te racen. Het was een van de mooiste plekjes waar we de afgelopen maanden gesport hebben.

De laatste dag in Bingil Bay is aangebroken. We hebben al heel wat kunnen kletsen met de twee eigenaren van het hostel, Jade en Robert. Voordat ze twee jaar geleden The Jackaroo in Sydney begonnen en drie maanden geleden The Jackaroo in Mission Beach, hebben ze zo’n beetje de hele wereld over gereisd. Ze zijn bijna overal geweest. Robert laat ons wat foto’s zien van Thailand en Vietnam en geeft ons wat tips. Altijd leuk om met andere reizigers te praten en ervaringen uit te wisselen.

Het wordt tijd om naar Cairns te gaan. Als we net goed en wel in de bus zitten zien we toch nog een Cassowarie, met jong zelfs! Vanaf Mission Beach is het nog maar een klein stukje, anderhalf uur later zijn we er al. Ook hier worden we opgehaald door de pick-up van het hostel. De rest van de middag wandelen we wat rond in Cairns. Cairns is een klein stadje in het noorden van Queensland, met een tropisch klimaat. De enige reden om naar Cairns te gaan zijn de boottripjes naar het Great Barrier Reef. Nu gaan wij dat niet doen. Duiken op het rif stond als optie, maar het kost een godsvermogen om een halve dag met een boot mee het rif op te gaan en een of twee duiken te maken. Van de diverse mensen die we gesproken hebben en die wel gedoken hadden op het rif, kregen we van allemaal hetzelfde antwoord. Ga duiken in Azie, daar is het veel mooier. Het schijnt zo te zijn dat het Great Barrier Reef vooral uit hard koraal bestaat en dat is bruin/grijs van kleur. Verder is het water niet echt helder, waardoor je minder ziet. De kans om grote vissen te zien is hier wel groter. Vooral de kans om haaien te zien is hier groter. Maargoed de Nemo’s en de Dorie’s zwemmen ook rond in Azie, dus we gaan eens kijken of we daar ergens een duik kunnen maken.

De volgende dag moeten we vroeg op, om kwart voor zes. De eclipse is vandaag zichtbaar in Cairns bij zonsopkomst. We gaan naar de Esplanade om een glimp op te vangen van het fenomeen. Helaas is het wat bewolkt en hangt er precies op de plek waar de zon opkomt een enorme wolk. Het waait nauwelijks, dus ook de wind helpt niet mee om de wolk op te laten schuiven. Af en toe is er iets te zien van de zon en de gedeeltelijke verduistering. Merendeel van de tijd laat de zon zich niet zien en moeten we het met de zonnestralen doen. Het wordt langzaamaan steeds donkerder aan de waterkant. Om 6.39u is het zover, de zon is in zijn geheel verduisterd en het is donker. Helaas zorgt nog steeds een grote wolk ervoor dat er van de zon met de maan ervoor niets te zien is. Twee mintuten later begint het weer licht te worden. Langzaam wordt de bundel zonnestralen weer groter, maar nog steeds geen zon, die blijft achter de wolken. Als we terug lopen naar het hostel laat de zon zich nog even zien en met ons eclipsbrilletje op kunnen we nog net een deel van de maan voor de zon zien. Ondanks dat we het schouwspel niet volledig hebben kunnen zien, was het toch een leuke ervaring. Binnen een half uur wordt het weer helemaal donker en twee minuten later langzaam weer licht.

Tegen zeven uur zijn we weer terug in het hostel en kruipen we voor een paar uurtjes slaap nog even terug in bed. Die middag lopen we door Cairns en gaan zwemmen in de lagoon. Ook hier kun je niet in zee zwemmen, niet zozeer vanwege de kwallen, maar vanwege de zoutwater krokodillen die hier zitten. Die wil je ook niet tegenkomen. Cairns is een goede plaats als je wilt sporten. Dagelijks zijn er sportclubjes in het park langs de Esplanade waar je aan kunt sluiten als je wilt, ook al is het maar voor een keer. Je hoeft niet lid te zijn van een sportschool of iets dergelijks, het is gratis. Susan besluit mee te gaan doen aan de Pilatesles de volgende dag, weer vroeg op. De les begint al om half zeven ‘s ochtends. Sportkleding aan en naar het park. Zelfs op dit uur is het al druk met allerlei groepjes en individuele hardlopers. De Pilatesles is ook drukbezocht. Dat is lekker opstaan, al hardlopend naar het park, een uurtje Pilates en weer hardlopend terug naar het hostel. Het is nog geen acht uur als we na deze activiteiten, ook Niek is gaan hardlopen, van een verfrissende douche genieten. Want ook zo vroeg is het al warm. De rest van de dag brengen we door aan het water.  Het traject van Hervey Bay naar Cairns was een relaxed stukje oostkust om te reizen. Vanavond vliegen we naar Darwin, daarmee is onze reis langs de Australische oostkust ten einde.

2 thoughts on “Relax

  1. Beste reizigers

    weer een zeer uitgebreid verhaal. Jullie maken wat mee maar vooral jullie vermaken je ook.
    Ben zeer benieuwd naar de duikfoto’s die jullie in azie gaan maken.
    Het snorkelfilmpje was al een goed voorproefje

    groeten

    peter en maregriet

  2. Toch maar even cassewarie gegoogled anders weet je niet waar jullie het over hebben. Best een gevaarlijk beest met een prachtig blauwe kop. Weer heel leuk om te lezen wat jullie allemaal meegemaakt hebben. Ben benieuwd naar het resultaat van vaak lekker eten en drinken en het vele sporten wat jullie doen.

    Veel reisplezier maar weer.

    Geertjan

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *