De Negenkoppige Draak

20 januari – 25 januari

Via de Mekong rivier komen we Vietnam binnen. Dat is wel even anders dan per vliegtuig, bus of lopend, wat gebruikelijk is. De speedboot uit Cambodia zet ons bij de grens met Vietnam af. Hier gaan we aan land. Bij de grens met Cambodia was er al een gids voor de georganiseerde Mekong Delta tours aan boord gekomen. Hij neemt onze paspoorten en de dollar grensfee om de stempel voor Vietnam te halen. Het enige wat wij moeten doen is in een restaurant wachten tot de slowboot vertrekt. Zelfs onze tassen worden voor ons op de andere boot gelegd. De grens overgaan was nog nooit zo makkelijk, geen Vietnamese douane gezien. Een dik half uur later zijn onze paspoorten gestempeld en kan de boot vertrekken. De speedboot heeft plaats gemaakt voor een soort van cruiseboot. Een grote houten boot met luie banken en stoelen en zelfs een grote ruimte met ruime bedden. Daar gaan wij geen gebruik van maken, we hebben geen tour geboekt, alleen vervoer. We zijn nog steeds maar met vier personen op de boot, een onhandige Amerikaan, een Nederlands meisje en wij. De Amerikaan en het Nederlandse meisje hebben een meerdaagse tour geboekt en gaan de rest van de tijd met de gids mee. Wij varen mee over de Mekong rivier naar Chau Doc. De Mekong rivier, ookwel de Negenkoppige draak genoemd, stroomt van Thailand, Laos, Cambodia, door Vietnam in negen aftakkingen, naar zee. Vandaar de naam.

Chau Doc is een klein plaatsje wat niet veel te bieden heeft. De toeristen die hier komen, komen hier met de meerdaagse Mekongtours, de minder gebruikelijke grensovergang met Cambodia, de vismarkt en de floating markets. De toers zijn vrij kostbaar en op internet is te vinden dat alles ook heel goed zelf geregeld kan worden. Wij gaan lekker zelf op pad. Een slaapplaats is gemakkelijk gevonden en een boottochtje voor de volgende ochtend is ook snel geregeld. De rest van de middag lopen we rond in Chau Doc over de versmarkt en regelen een busticket voor de volgende dag.

‘s Ochtends vroeg hebben we afgesproken met onze bootman om een stukje te gaan varen over de Mekong. De eerste stop is bij een visfarm. Hier worden de vissen gekweekt voor de lokale markt. Het interessante is, dat de meeste huisjes en bedrijfjes op het water zijn gebouwd en op palen boven water blijven. Onder de visfarm liggen grote kooien waar de vissen in zwemmen en in gekweekt worden. Door een luik in de vloer worden ze gevoerd. Vele andere huisjes gebruiken de ruimte onder de huisjes tussen de palen voor opslag van de boot en de verse, levende vis. Je moet iets met je verse producten als je geen koelkast hebt. Het is leuk om tussen de huisjes door te varen en te zien hoe de lokals leven in, op en met het water. Voor de tweede en laatste stop moeten we een stukje lopen. We worden naar een moskee gebracht. Een klein stukje Vietnam is Moslim, de grootste moskee staat hier in het zuiden. Erg indrukwekkend vinden we deze moskee niet, we hebben er in Indonesie genoeg gezien. Na dit bezoek varen we weer terug naar het hotel. We hebben nog een paar uur voordat de bus gaat, lekker nog even een uurtje terug naar bed.

Netjes optijd worden we door de pickup van de bus bij ons hotel opgehaald. We worden bij de bus afgezet en na een busrtitje van drie en een half uur komen we aan in Can Tho. Hier worden we weer in een auto gezet die ons naar het hotel van onze keuze brengt. We laten ons afzetten in het centrum, wel zo makkelijk opzoek naar een hotel. Al snel hebben we een plekje gevonden en gaan op pad om een boottochtje naar de floating markets te regelen. Langs de rivier zitten veel vrouwtjes te wachten op toeristen die een boottochtje willen boeken. Een van de vrouwtjes is wel heel irritant, ze volgt ons overal waar we gaan. Nog net niet mee aan tafel als we ergens iets gaan drinken, wanneer we na een tijdje hier weer vertrekken staat ze binnen no time weer achter ons in de hoop dat we met haar mee gaan de volgende ochtend.

We besluiten om er nog een nachtje erover te slapen. De tours gaan heel vroeg in de ochtend en we hebben niet zoveel zin om om vijf uur in de ochtend op zoek te gaan naar een bootje, we slapen lekker uit. Tijdens het ontbijt raken we aan de praat met een Vietnamees meisje wat zelf een tourbureautje heeft en daar als (engelstalige)gids werkt. Ze heeft een mooi aanbod voor een boottocht naar de floating markets en de kanaaltjes door de mangrove. Met haar gaan we morgen mee. Wanneer we weer op pad gaan, heeft al snel het bootvrouwtje van de vorige dag ons alweer gevonden. Weer loopt ze heel de tijd achter ons aan. Negeren maar.

Veel hotels in Vietnam bieden naast bedden ook sauna en massage aan. Zo ook ons hotel. Voor vijf dollar per persoon krijgen we een middagje massage, stoombad, sauna en een ontspannend stukje televisie met een hapje en een drankje na afloop. Niet verkeerd. Heerlijk ontspannen voorbereiden op de vroege ochtend morgenvroeg. ‘s Avonds lopen we nog een tijdje rond over de nightmarket. Susan ziet nog wat leuks en wilt dat passen. De Aziatische mensen zijn een stukje kleiner dan het Europese volk en dat is aan alles te merken. Zo zitten de mensen op minikrukjes vergelijkbaar met stoeltjes voor kleuters in Nederland. Susan past maar net in een provisorisch gefabriceerde pashokje. De jurkjes passen gelukkig wel.

Half zes ‘s ochtends, het is tijd om met de boot het water op te gaan. Het is nog donker als we vertrekken. Na een uurtje varen komen we aan bij de eerste markt. Deze markt bestaat vooral uit grotere motorboten die allerlei zware groenten en fruit verhandelen. We zien heel veel boten afgeladen met watermeloenen, aardappelen, bananen en ananassen. Als je de bootjes ziet vraag je af hoelang ze nog drijven. Waarschijnlijk zinken somige boten als ze een extra watermeloen aan boord nemen. We varen wat tussen de boten door en gaan vervolgens door naar een rijstnoodlefabriek. Hier zien we hoe de rijstnoodles gemaakt worden. Het deeg bestaat uit een mengsel van gemalen rijst, water en maizena. Een dun laagje dit spul wordt op een hete doek gelegd en zo gebakken. Die hete doek is als het ware een oven. De brandstof voor deze oven zijn de rijstvliesjes die overblijven na het malen van de rijst. Vervolgens wordt de plaat op een rieten bed gelegd om verder te drogen om zo stevig te worden dat het in de machine tot dunne noodles gesneden kan worden. Alles met de hand.

We gaan de boot weer in. Het wordt tijd om naar de tweede markt te gaan. Deze markt ligt zo’n twintig kilometer van Can Tho en is dus wel een stukje varen. We zijn al een heel eind onderweg, maar vanaf de noodlefabriek is het toch nog bijna drie kwartier varen. Deze markt is een kleinere markt dan de eerste en bestaat bijna alleen uit kleine motorbootjes. Dezelfde bootjes als waar wij vandaag mee op pad zijn. Het gaat er hier een stuk levendiger aan toe. De bootjes wurmen zich steeds overal tussen door om er zeker van te zijn dat iedereen de producten heeft gezien. Het is af en toe meer botsbootje spelen dan wat anders. Is er geen plek, dan maken we wel plek door een andere boot aan de kant te duwen. Leuk om te zien.

Na een tijdje tussen de bootjes door gewurmd te hebben gaan we weer verder. We gaan naar de volgende stop, de fruitbomen plantages. Het is ondertussen half tien geworden en tijd voor een hapje en een drankje. Na dit alles zetten we koers door de kleine kanalen terug naar Can Tho. Rond het middaguur zijn we terug in Can Tho. Na de lunch kruipen we nog lekker even terug in bed. Het was erg vroeg vanochtend.

De volgende dag gaan verlaten we Can Tho om naar Vinh Long te gaan. Vinh Long is een kleiner stadje in de Mekong Delta dat bekend staat om de Homestays die op het eiland bij de stad liggen. De homestays staan er bekend om dat ze je een kijkje geven in het echte leven van de Vietnamesen. We gaan het zien. Aangekomen in Vinh Long blijkt het busstation niet in het centrum te liggen, zoals gewoonlijk. Er rijden hier geen taxi’s of lokale stadsbussen. Tja, hoe komen we bij de ferry. Er zijn tal van mannetjes met moto’s die je wel naar de plaats van bestemming willen brengen, een motor, een taxi’s op twee wielen dus. Het stikt ervan in Vietnam. We hebben geen andere keus, dus we spreken een prijs af om ons bij de ferry af te laten zetten. Allebei achter op een moto, rugzak tussen de benen van de bestuurder en rijden maar. Hebben we dat ook weer meegemaakt.

Bij de ferry komen we een vrouwtje tegen die een homestay runt met haar familie. Het is de homestay die wij voor ogen hebben om naar toe te gaan. We besluiten met haar mee te gaan, een voordeel is dat we dan aan de andere kant van de ferry opgepikt worden door haar zus, die ons naar de homestay brengt. Geen gedoe met zoeken. Bij aankomst blijkt de homestay wat groter te zijn dan wat je bij een homestay zou verwachten. Het is meer een guesthouse. De rest van de middag verkennen we op de fiets en al wandelend het eiland. We lopen en fietsen over de smalle paadjes, die toch behoorlijk druk zijn met fietsers en scooters. ‘s-Avonds krijgen we in de homestay een warme maaltijd voorgeschoteld. We blijven een nachtje, morgen verlaten we de Mekong Delta om naar Saigon oftewel Ho Chi Minh City af te reizen. Het was fascinerend om in een krappe week de Mekong af te zakken en het leven rondom het water te zien en te proeven. Morgen zullen we zien hoe groot het contrast is met de grootste stad van het land.

2 thoughts on “De Negenkoppige Draak

  1. Dat die jurkjes Susan wel passen is natuurlijk niet zo vreemd: de lengte mag dan wel anders zijn, maar de breedte zeker niet!
    Lieve groet, Janny

    1. Hey Janny, klein is hier wel heel klein. De meeste vrouwen hebben een echte wespentaille. De lengte is inderdaad en tweede probleem, sommige jurkjes zijn bij mij meer lange t-shirts. XL hier komt zo’n beetje overeen met S in Europa 😉 Maar het is gelukt iets passend te vinden.

      Groeten Susan

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *