22 februari – 26 februari

Om tien uur ‘s avond staan we in Thakek op het busstation. Uit alle hoeken schiet de tukt-tuk maffia op ons af om een ritje aan te bieden. Zoals altijd wimpelen we ze allemaal af, eerst rustig kijken waar we zijn en waar we naartoe willen. Geheel tegen onze gewoontes in hebben we al een reservering in een guesthouse en we hoeven alleen maar vervoer te vinden. Aan de rand van het busstation vinden we een tuk-tuk die welwillend is om een leuke prijs te maken. We stappen in en wachten af. Het is duidelijk dat de tuk-tuk chauffeur nog meer klanten wil. We rijden een rondje over het busstation en stoppen weer aan de rand. Dan ontdekt de chauffeur nog een prooi, twee backpackers. Niek fluistert ze snel toe wat wij betalen. De chauffeur kijkt een beetje zuur als het meisje hem verteld wat wij betalen en dat zij ook voor dat bedrag mee willen. Goed, nu er genoeg inkomen in het wagentje zit vertrekken we richting het centrum. We raken al snel aan de praat met de andere backpackers, een Duits stel uit Hamburg. Zij hebben een ander hotel op het oog dus het was een leuke, maar korte ontmoeting. Niet veel later zijn wij bij ons guesthouse. De reservering heeft gewerkt en dat lijkt maar goed ook want er zijn nog maar twee kamers vrij. We kiezen de beste uit. Wanneer we weer beneden komen staat het Duitste koppel aan de balie. Het blijkt dat zo’n beetje alles vol zit. Gelukkig hebben ze hier nog een kamer voor hen.

We zijn naar Thakek afgereisd omdat je in deze omgeving een mooie scooter loop kan rijden. Deze loop, van een dikke 500 km, gaat langs vele groten, watervallen, dorpjes en als het goed is, door een mooi landschap. Wij willen deze loop gaan rijden maar het lijkt ons wel prettig als we nog een paar andere mensen vinden die hetzelfde rondje gaan doen. Het Duitse koppel, Momme en Ayla, willen ook graag deze loop rijden maar twijfelen nog een beetje. Maar met z’n vieren lijkt het ook hun een goed plan. We drinken die avond nog een biertje en krijgen van andere reizigers nog wat meer info over de loop.

De volgende dag zijn we weer vroeg op. We slaan onze grote tassen op in het guesthouse en gaan opzoek naar brommers. Wat hier brommers zijn, zijn in Nederland meer lichte motors. In een half uurtje hebben we drie geschikte 125cc Koreaanse brommers gevonden. Momme en Ayla hebben allebei een eigen brommer. Ze krijgen nog even les van Susan in het schakelen. Niet veel later gaan we met niet veel meer dan een dagrugzakje, kaart, en reserve benzine op pad. Alles zou goed aangegeven moeten zijn dus dat wordt makkelijk. We rijden Thakek uit en al snel verandert het landschap. We toeren door een prachtig landschap van karstgebergte en rijstvelden. De eerste grote blijkt toch niet zo makkelijk te vinden en we rijden een stukje verkeerd, maar als bonus hebben we wel een mooi ritje.

Niet veel later vinden we de eerste grotten die we willen bezoeken. De grot is niet heel groot en kan alleen met een bootje bezocht worden. Op een onmogelijk klein gammel bootje worden we door de grot gevaren. Na de grot vervolgen we de weg en maken nog een stop voor de lunch en later een stop voor een drankje. Het landschap blijft mooi. Het eerste deel bestaat vooral uit een rit tussen het karstgebergte. Later rijden we meer een bosachtige en bergachtige omgeving in. Het laatste deel van de rit zien we grote gebieden onder water staan, meren waar vele dode bomen in staan. De weg wordt langzamerhand slechter, geen asfalt meer. Dit gebied is enkele jaren geleden onder water gezet voor een stuwdam. Het ziet er apart uit maar je vraagt je toch af hoe het gebied eruit heeft gezien voor de aanleg van het stuwmeer. Tegen het eind van de middag vinden we na 138 km tuffen een mooie accomodatie. We slapen in een kleine bungalow met een verranda dat uitkijkt op een meertje. Gelukkig serveert het guesthouse lekkere maaltijden en hoeven we niet meer verder te zoeken voor eten. Of het nu komt omdat we hoger zitten, een andere kant van een berg of het weer, het is in ieder geval een stuk minder warm. Zelfs met een lange broek en vest is het nog niet echt aangenaam. Gelukkig brandt er een kampvuurtje waar we de rest van de avond gezellig doorbrengen.

Wij gaan de loop in vier dagen doen. Het kan ook in drie maar dat lijkt ons niet relax. We hebben de eerste dag het traject weten af te leggen dat we gepland hadden. De tweede dag willen we eindigen in de buurt bij een 7 km lange grot, zodat we die de derde dag kunnen bekijken. We staan vroeg op en zitten om zeven uur klaar om het ontbijt te bestellen. Tussen het bestellen van eten en eten krijgen, kan soms veel tijd zitten. Een kwartiertje na achten kunnen we op pad. Het eerste deel van de route rijden we door het gebied wat onder water gezet is, een fascinerend landschap en dus vele foto stops. De weg blijft onverhard en bergachtig. Maar goed dat we een krachtige brommer hebben. We klimmen langzaam hoger de heuvels in en zien het gebied veranderen tot een jungle achtige omgeving. Af en toe passeren we een heel klein dorpje. En minstens net zovaak komen we wegwerkzaamheden tegen. Omleidingen kennen ze hier niet, daar is ook geen plaats voor in de bergen. Op de motorbike manouvreren we vele keren tussen buldozers en trucs door en altijd worden we vriendelijk begroet. Na een prachtige en intensieve rit van vier uurtjes arriveren we bij een Budhistische tempel. We parkeren de bromers, kloppen het stof af en gaan een kijkje nemen. Het complex bestaat uit twee mooie tempels. In de grootste worden we uitgenodigd voor een lunch. Al zittend op de grond genieten we van een smaakvolle lunch bij de monnikken. Apart om zo in een tempel te eten. Na een heerlijke lunch verlaten we de tempel. We willen graag wat doneren maar er is hier geen box voor en zover wij weten is het niet beleefd de monnikken rechtstreeks iets te geven. We weten niet goed wat te doen. We bedanken de monnikken nog maar een keer of tien en vervolgen onze weg.

De omgeving is intussen weer veranderd. We rijden weer over asfalt tussen het karst gebergt. Ook is het weer lekker warm. Na een uurtje tuffen missen we opeens Ayla en Momme achter ons. We denken eerst nog, die zijn vast een paar foto’s aan het het maken. Wanneer na een minuut of 5 wachten nog geen teken van het koppel is draaien we om, om ze te gaan zoeken. Een stukje terug staan ze langs de kant van de weg. De brommer van Ayla blijkt een vastgelopen rem te hebben en het achterwiel gaat niet meer voor of achteruit. Niek weet al snel een local aan te houden. Want volgens de filosofie van Niek moet elke local wel een monteur zijn. De vriendelijk jongen blijkt handig genoeg om het achterwiel te verwijden, de rem er uit te halen en het wiel weer terug te plaatsen. Zonder achterrem moet Ayla de weg vervolgen. We zijn al lang blij dat er niets ernstig gebeurt is en we weer op pad zijn. In een volgend dorpje laten we een nieuwe rem in haar achterwiel plaatsen. De rest van de middag blijft het landschap prachtig. Net voordat het donker wordt vinden we, na 169km gereden te hebben, een slaapplaats in een klein dorpje aan een riviertje. Niet ver van de Konglor Cave, de grot die we morgen willen bezoeken.

Het guesthouse waar we slapen heeft een leuk restaurantje aan het water. We genieten deze avond van de fried noodles chicken. De eigenaar laat ons even weten dat het eten nog even duurt wanneer hij met de kip de keuken in gaat. In ieder geval is de kip vers. We genieten de avond van een biertje en lao lao (lokale sterke drank) bij een volle maan. De eigenaar komt vertellen dat hij weg moet naar een full moon seremonie en of wij het licht uit willen doen. Geen probleem natuurlijk. Heerlijk dat alles er hier zo gemoedelijk aan toe gaat. 

De derde dag gaan we de 7 km lange Konglor Cave bezoeken, die slechts een kilometertje rijden van onze slaapplaats ligt. We zijn mooi vroeg bij de grot, zodat het nog lekker rustig is. Door de grot stroomt een rivier en de enige manier om deze te bezoeken is per bootje. In een bootje mogen drie mensen. Wij zijn met z’n vieren dus dat past niet. Bij de ingang staan meer mensen met dezelfde uitdaging, dus dit probleem lost zicht snel op. In een uurtje varen we door de grot. Halverwege lopen we een stukje door de grot met stalagtieten en stalagmieten. Geregeld worden we gevraagd om even uit de boot te stappen. Het water is niet overal diep genoeg voor het bootje. Aan de andere kant van de grot maken we een kleine stop, waarna we omkeren en door de grot weer terug varen. Rond de middag stappen we weer op de brommer en rijden eerst een uurtje voordat we een lunch gaan zoeken. We hebben nog een vol programma voor de middag en even lunchen is er ook niet bij. Eten kost al gauw een tot anderhalf uur. Elke gerecht wordt apart bereidt. Wat maakt het ook uit, we zijn een prachtige omgeving, het is heerlijk weer en het eten is lekker. Na de lunch gaan we nog opzoek naar een waterval. Vanaf de hoofdweg nemen we een klein pad. De eerste kilometer kunnen we nog op de brommer, maar dan wordt het te slecht om verder te rijden. Intussen dromen we alle vier van een waterval waar we lekker kunnen zwemmen. Een pittige hike door de jungle brengt ons in een uur bij de waterval. Nouja waterval, een klein stroompje. De pool onder de waterval ziet er niet echt zwembaar uit. Een klein beetje teleurgesteld keren we om, helaas geen duik maar wel een prachtige hike. We rijden weer verder. Wat later dan gehoopt vinden we, als het net donker is, een slaapplaats. Niets bijzonders maar wel op de plek die we in gedachten hadden. De gedachte was om het vandaag rustig aan te doen. Stiekem hebben we toch nog 100km gereden. 

De laatste en vierde dag is het een 122km lange rechte weg terug naar Thakek. Onderweg slaan we nog een zijweg in om grotten de bekijken. Wederom is het niet helemaal duidelijk waar we naar toe moeten. We kiezen de verkeerde weg en draaien weer om. Op de terugweg komt een hond ons onprettig achterop. Gelukkig laat de hond het erbij. Niet veel later toeteren onze duitse vrienden omdat er wat aan de hand is. Toch niet die hond denken we. Dat gelukkig niet, maar Momme heeft bezoek gehad van een bij in zijn helm en is tweemaal gestoken. We laten de grot voor wat die is en gaan opzoek naar ijs voor Momme. Rustig aan vervolgen we de weg terug naar Thakek. 

Het samen reizen met Momme en Ayla is goed bevallen. We blijken dezelfde kant uit te reizen en besluiten nog een paar dagen met elkaar verder te reizen. Voordat we de brommers in gaan leveren kopen we bustickets op het busstaion. We kiezen deze keer ervoor om eens de VIP bus te proberen. Deze is nauwelijks duurder en zou minder moeten stoppen dan de ‘chicken’ bus. We zien het wel morgen. 

De namiddag slenteren we wat door Thakek, genieten van een pannenkoek en een sapje. Hier blijkt maar weer eens dat niet alles blijkt te zijn wat je denkt dat het is. Het gele sapje dat er uitziet als jus d’orange blijkt een maissapje. Werkelijk waar niet weg te krijgen. De avond eten we met z’n vieren in een lokaal restaurantje. Weer een geweldige ervaring. We kiezen allemaal wat lekkers uit van de kaart. Maar van die vier gerechten die we krijgen is er maar een bij die we ook bestelt hebben. Dat was het gerecht met het plaatje. Weer een les geleerd, gebruik altijd de plaatjes. Gelukkig smaakte het eten prima.