Eiland hoppen

23 maart – 9 april

Vanavond verlaten we Bangkok met de trein richting het zuiden. We zijn op weg naar Koh Tao, Koh is het Thaise woord voor eiland. De komende anderhalve week gaan we van het eiland leven in Thailand genieten. Een paar dagen geleden hebben we gepoogd kaartjes voor de slaaptrein te kopen, maar zoals wel vaker waren te veel mensen ons voor geweest. Alle slaaptreinen naar het zuiden van eerder gisteren, gisteren, vandaag en morgen waren al vol. Het is bijna volle maan en op Koh Pha-Ngan is er iedere maand een, onder backpackers zeer berucht, Full Moon party. Dat zal een van de redenen zijn waarom de treinen naar het zuiden overvol zijn. Er waren wel kaartjes voor een nachttrein met airco en reclineable seats. Nou, als de stoelen net zo zijn als in de bussen komt dat wel goed. Een halfuurtje voor vertrek rolt onze trein het station van Bangkok binnen. We zoeken ons coupe en stoelen op. Een oog opslag zegt ons genoeg, het wordt een minder relaxte nacht dan in de bus. De stoelen zijn gammel, de trein maakt een vreselijk kabaal en de stoel kan minder ver naar achter dan een gemiddelde stoel in het vliegtuig. We zijn ondertussen genoeg gewend om ook in deze trein een beetje nachtrust te pakken. Vroeg in de ochtend komen we een aan in een klein plaatsje waar we met alle toeristen in een bus gestopt worden en naar de haven gebracht worden. In de haven ligt de catamaran naar de eilanden al te wachten op ons. We worden nog even tot spoed gemaand. Ja, het bestaat echt, Aziaten die willen vertrekken. Niet veel later varen we op een overvolle boot weg.

Na een uurtje of twee varen komen we aan op Koh Tao. De eerste nacht brengen we door in een accomodatie vlak bij de haven. De nacht was toch wel kort dus we zetten de ochtend voort met wat extra uren slaap. De middag zoeken we wat eten. We komen er snel achter dat op Koh Tao weinig tot geen lokale eettentjes zijn. Er wordt hier vooral gekookt voor de toeristen. Dit betekent dus minder voor meer. Gelukkig smaakt het simpele eten prima. We maken een wandeling naar een volgend dorpje, dat een stuk rustiger ligt dan het grote strand en de haven van het eiland. Het dorpje blijkt prima aan onze verwachtingen te voldoen en ligt aan een mooie baai. We maken een wandeling langs de verschillende dive shops en bij New Heaven hebben we een prima gevoel en spreken af de volgende dag mee te gaan op een dive trip. Ze geven ons ook nog een paar tips voor slaapplaatsen. Een van de slaapplaatsen blijkt prima, zodat we besluiten de volgende dag vroeg te verkassen. Op de terug naar het hotel vinden we toch nog een lokaal restaurant waar we genieten van een heerlijke BBQ, een zoals we die in Vangvieng ook gehad hebben. Nadat we de volgende dag van accomodatie gewisseld zijn, gaan we richting New Heaven voor een dagje duiken. Susan gaat proberen hoe het is om met lenzen te duiken, misschien ziet ze dan toch meer dan verwacht onder water. New Heaven vaart per dag een keer uit terwijl de meeste dive shops voor twee trips op een dag gaan. Wij hopen zo een relaxere dag en meer duiktijd te hebben. Zoals iedere dive trip moet eerst het juiste materiaal bij elkaar gezocht worden en formulieren ingevuld worden. Ondanks dat het water zo’n dertig graden is vraag Susan het dikke wetsuit. Eens kijken of ze het deze keer niet koud gaat krijgen. Niet veel later stappen we, beladen met BCD, wetsuit, finnen en masker in een klein gammel bootje dat ons naar de duikboot brengt die verderop in de baai voor anker ligt. Met de grotere boot varen we vandaag naar de duikplaatsen toe. Een mooi en rustig boottochtje brengt ons op de eerste duikspot van vandaag, Japanees Gardens. Eens kijken waarom ze dit zo noemen, een Bonzai boompje zullen we waarschijnlijk niet aantreffen onder water. Al snel wordt duidelijk waar de naam vandaan komt. Het koraal op deze spot is zeer divers en kleurrijk. Net een grote bloemenzee. Ook de vissen zijn zeer kleurrijk. Helaas blijft het grote wild verscholen in de diepte, maar de parrotfish, black tip grupper, nudibranches en diverse annemoonvissen zorgen voor een dikke veertig minuten kijkplezier. Het is onze eerste duik met de gopro. Susan neemt de camera ter hand en filmt heel wat moois. Voor de filmpjes online komen moeten we nog een tijdje geduld hebben, De laptop is niet snel genoeg om het allemaal te kunnen verwerken tot iets moois. Dat houden we tegoed. Als iedereen weer aan boord is, wordt er koers gezet naar de tweede duikspot, White Rock. De naam doet vermoeden dat er een grote steen in het water ligt en dit blijkt ook zo te zijn. De rots is gigantisch groot en bevat vele holen en scheuren waar vissen in schuilen. Het koraal op de rots is ook op deze spot weelderig en kleurrijk. Veel vissen die we zien, hebben op de Japanees Gardens ook gezien. De altijd interessante parrotfish en veel anemoonvissen. De rots is ook de thuishaven van een grote school baracuda’s, maar vandaag is de school thuis gebleven en is de meester alleen op pad gegaan. We zien er een, ook niet verkeerd. Deze jagers zijn vooral zichtbaar als ze aan het jagen zijn en dus met zijn allen op pad zijn. Verder zien we nog verschillende Sweetlips, een ontspannen pufferfish, hij blaast zich niet op, en Blue Ring Anglefish. Pas aan het einde van de middag zijn we weer terug op het eiland. Susan heeft het voor het eerst niet koud gehad tijdens het duiken, maar of dat komt door het dikke wetsuit of dat het water altijd dertig graden is, weten we niet. Maakt ook niet uit, het was lekker warm. Eerst de duikspullen schoonmaken en dan is het tijd om de logboeken invullen. We hebben een heerlijke dag gehad en twee mooie duiken gemaakt. Ook de lenzen zijn goed bevallen. Er blijkt heel veel meer te zien als je scherp ziet onder water.

De volgende dagen op Koh Tao genieten we een beetje van het eiland leven. We lezen een boekje, liggen op het strand en snorkelen nog wat. Na drie dagen zon, zee en strand besluiten we weer verder te reizen. Met de nachtboot reizen we verder naar Surat Thani, vanaf hier met de bus naar Khao Sok National Park, waar we een paar dagen stoppen om het park te bekijken. Vanaf Khao Sok gaat de reis verder naar de Andeman zee, in het zuid-westen van Thailand. Met een keer of drie wisselen van bus komen we in Trang aan. Trang is een stadje in het zuiden van Thailand en voor ons een goede uitgangs positie naar de eilanden. We hebben de tip gekregen om naar Koh Tarutao te gaan. Wederom een nationaal park wat een een prachtig eiland moet zijn. We twijfelen een beetje wat we moeten doen. Gaan we naar een eiland? Gaan we naar meer eilanden? En naar welke? Voor het eerst in maanden is tijd weer van belang want op 9 april gaat onze vlucht van Kuala Lumpur naar Sulawesi. Dus op die datum moeten we daar wel zijn. Met de goede verhalen over Koh Tarutao is de keuze toch nog makkelijk gemaakt. De volgende dag reizen we met een minibusje naar de haven waar we de boot naar Koh Tarutao nemen. De boot zit weer lekker vol. We dachten dat we naar een rustig eiland gingen. Wanneer de boot een uurtje later Koh Tarutao nadert, ziet we een prachtig strand liggen, is dat ons eiland? Wauw! Wanneer de boot een paar minuten later aanmeert gaan er slechts enkele mensen van boord. De rest vaart door naar Koh Lipe. De eerste middag relaxen we wat op het eiland, wel zo lekker na twee dagen reizen. We nemen een duik in de zee en doen verder niet veel noemens waardigs. Op het strand raken we aan de praat met een koppel uit Amerika. Zij hebben een tent gehuurd en staan zo wat op het strand. Dat klinkt ons als een goed idee in de oren. Net voor zonsondergang trekt Susan nog even de hardloopschoenen aan om een stukje te rennen op het strand. De volgende dag ruilen we onze luxe bungalow in voor een tentje aan het strand. Nadat Niek ons nieuwe huisje heeft opgebouwd en Susan de verhuizing heeft gecoordineerd, genieten we van een heerlijk ontbijtje voor onze tent. Dit heerlijk ontbijtje is natuurlijk iets als fried rice of fried noodles, maar dan wel met squid, we zitten tenslotte op een eiland. De middag huren we een kayak om de mangroven in te peddelen. Na een uurtje peddelen komen we bij een stijger waar we de kayak met peddel en al verlaten om naar de Crodile Cave te klimmen. In deze cave liggen weer kayaks klaar. Eens leefde de zeekrokodil in deze grot, maar de bordjes bij de ingang vertellen ons dat ze tegenwoordig een ander onderkomen hebben gezocht. We peddelen even rond in de grot maar echt veel is er niet te zien. We verlaten de grot en peddelen door de manroven op een rusitg tempo terug. Onderweg spotten we nog wat wild zoals roofvogels en apen. Net wanneer we terug zijn begint het weer om te slaan. Regen, wat krijgen we nu? Dat hebben al weken niet meer gehad, net nu wij aan het kamperen zijn. Natuurlijk is regen vast goed voor de natuur, maar gelukkig voor ons blijft het bij een paar spatten en zakt het kwik niet onder de 30 graden.De keuze voor Koh Tarutao is een prima keuze, we besluiten het bij een eiland te houden en hier te blijven. De volgende dag willen we wat meer van het eiland zien. Helaas krijgen we op het park hoofdkwartier te horen dat alle fietsen kapot zijn. Dat wordt dan lopen en een kleiner deel van het eiland bekijken. We wandelen naar een volgende baai die helemaal verlaten is. Onderweg zien we apen, wilde varkens, wilde kippen, hornbills en horen we vooral beesten die zich niet laten zien. Die avond genieten we van de zonsondergang bij onze tent. Dit is alweer onze laatste nacht in Thailand, morgen reizen we verder naar Maleisie. ‘s-Nachts slaat het weer echt om. De wind trekt flink aan en er komt heel wat water uit de lucht. De tent is niet bepaald een stormmodel dus Niek verlaat in zwembroek de tent om deze, met al het extra touw dat we hebben, vast te zetten. De Amerikanen vluchten hun tent uit naar het informatie center om daar de storm af te wachten. Maar wij Nederlanders houden dapper stand en slapen gewoon verder. Ko Tarutao was een prima keuze. Een prachtig eiland waar je zowel heerlijk kan genieten van het de natuur en wild kunt spotten, als luieren aan het strand en zwemmen in de zee. Ja, Koh Tarutao is misschien wel een van de laatste stukjes niet al te bekend Thailand. Ssst, tegen niemand zeggen dat dit nog bestaat. Houdt het stil. Vanaf Koh Tarutao reizen we met boot, shared taxi, bus en mini bus naar de haven waar de boot naar Pulau Langkawi vertrekt. Pulau is Maleisisch voor eiland. We weten niet goed wat we van Langkawi moeten verwachten, we weten alleen dat het niet te vergelijken zal zijn met Koh Tarutao. De belangrijkste reden dat we Langkawi aan doen is omdat het eiland op de route naar Kuala Lumpur ligt. Langkawi is niet bepaald een klein eiland. Eenmaal op Langkawi delen we met andere backpackers de taxirit van een half uur naar de andere kant van het eiland. Langkawi heeft geen public transport dus je bent aangewezen op taxi, huurauto of brommer. Tegen de tijd dat we aankomen in het badplaatsje waar we willen slapen, is het al donker. Of we er nu langzaam een goede neus voor krijgen weten we niet, maar zonder heel veel moeite vinden we een aardige accomodatie. Na wat onderhandelen worden we het eens over de prijs voor twee nachtjes. Een voordeel van Maleisie is dat je er bijna alles kan eten en we hebben wel weer eens zin in iets anders dan fried rice en fried noodles. Om de hoek van ons hostel blijkt een prima Indier te zitten. De volgende dag huren we een scooter en tuffen het eiland rond. Helaas is het een grijze, wat regenachtige dag, dus we slaan, tijdens een van de vele stops, de duik in zee over. We maken een leuk dagtochtje. Nee, Langkawi is niet ons eiland, maar een prima stop op weg naar Kuala Lumpur. De volgende dag zetten we de reis voort naar Kuala Lumpur. In deze stad zijn we al vaker geweest en we weten dus de weg. Wel zo makkelijk, het is net thuiskomen. We slapen in hetzelfde hostel als de vorige keer. We hebben twee dagen in Kuala Lumpur, genoeg tijd om de was te doen en dingen te regelen voor het laatste deel van onze reis. ‘s Middags maken we nog een rondje door de stad. Na twee dagen KL verlaten we op dinsdag ochtend vroeg de stad, om naar Sulawesi te vliegen.

4 thoughts on “Eiland hoppen

  1. Weer een mooi verhaal.
    Hier is het inmiddels mei, we hebben een koning én een koningin, het weer lijkt iets beter te worden en over een paar dagen ga ik kamperen.
    Jullie genieten op dit moment van jullie laatste dagen ver weg… Ik wens jullie een goede terugreis toe en hoop jullie snel weer te zien.
    Liefs.

  2. Dag Niek en Susan,
    LEVE DE kONING;
    Het was gisteren een volmaakte dag hier voor de TV, je hebt écht wat gemist
    maar jullie beleven zóveel mooie dingen dat ook uniek is voor jullie. Het was weer een interessant boeiend verslag van jullie en dat bijna aan het eind van jullie éénmalige reis; die nog heel lang zal náklinken bij jullie.. Je hebt nog
    even maar toch wensen we jullie alvast een veilige en voorspoedige huisreis.
    we lezen en/of horen wel van jullie hé ?
    Nou, tot in Nederland met een prachtig nieuw Koningspaar!
    groetjes ui Velp
    Ans en Bert van Bergen

  3. Hoi lieverds,
    Fijn weer een verhaal van jullie te kunnen lezen. Het gaat nu wel erg hard en voordat we het weten zijn jullie weer hier. Dus nog even genieten samen.
    Groetjes en liefs Marianne

  4. Leuk weer wat te lezen van wat jullie beleven. Nog even niet doen of jullie bijna weer terug komen en even volhouden om de belevenissen op te schrijven. Ik geniet er in iedere geval van (en jullie ook maar dat is duidelijk).

    Geertjan

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *