29 juni, we laten Costa Rica achter ons om het volgende land op onze reis aan te doen: Panama. Vanaf Puerto Viejo is het nog een uurtje met de bus naar de grens. In Sixaola verlaten we Costa Rica na de nodige formaliteiten aan de grens. Het volgende traject is een stukje niemandsland, een oude, deels houten spoorbrug die lopend overgestoken dient te worden. Auto’s en vrachtauto’s mogen via de naastliggende brug de grens over. Aan de Panamese kant, in Guabita krijgen we weer de nodige formulieren om in te vullen. Nee, we hebben geen planten en dieren bij ons. Nee, we hebben geen grote hoeveelheden geld ons of muziekinstrumenten van grote waarde bij ons. Nee, we hebben echt niks aan te geven en meer van dat soort zaken. Deze formulieren kunnen we vast dromen tegen de tijd dat we in Azie zijn.

Vanaf Guabita is het gebruikelijk om naar Bocas del Toro te reizen. De lokale tranportbranche speelt hier handig op in. Er rijdt een lokale bus voor een dollar of 4 naar Almirante. Deze doet er echter wel twee uur over om er te komen en je moet overstappen in Changingola. Je kunt ook met een collectivo, een klein, soort van taxibusje. Deze zijn duurder, maar zijn minder volgepropt met mensen en is een stuk sneller. Natuurlijk komt de chauffeur van een zo’n collectivo al op de grenspost ons tegemoet met de mededeling dat hij ons wel naar Almirante wilt brengen. Wij willen de goedkope bus, dus we slaan zijn aanbod wel 4x af. De gewone bus laat echter op zich wachten en de meneer van de collectivo probeert het nogmaals. Hij heeft nu wel al drie mensen in zijn busje zitten die ook naar Almirante willen. Na nogmaals zijn te dure (10 dollar per persoon) af geslagen te hebben, mogen we voor 5 dollar per persoon mee, op voorwaarde dat we niks zeggen tegen de mensen die al in de bus zitten. Die hebben namelijk wel 10 dollar per persoon betaald. Voor 5 dollar willen we wel mee, dat scheelt toch wel een hoop reistijd en de kosten zijn nu nauwelijks hoger.

In Almirante aangekomen stappen we op de boot naar Bocas del Toro. Het heeft net flink geregent, dus het water is behoorlijk onrustig en de boot stuiterd over het water. 30 minuten later zijn we in Bocas del Toro, op zoek naar een betaalbaar Hostel. Het is ondertussen midden op de middag en we krijgen bij alle populaire hostels hetzelfde te horen. Alleen nog slaapzalen ter beschikking, kom morgen vroeg maar terug tussen tien en twaalf uur. Hmm, misschien hadden we toch de eerste bus moeten pakken in Puerto Viejo, dan waren we een paar uur eerder hier geweest. We krijgen een beetje genoeg van het rondlopen, maar besluiten toch nog even verder te zoekeen in plaats van een dorm te accepteren. Gelukkig er is toch nog een hostel midden in het dorp die een private vrij heeft, welliswaar een kamer met een stapelbed, maar het is een private en nog goedkoop ook. Hostel Coconut zal de komende week onze verblijfplaats worden. De rest van de middag slenteren we door Bocas del Toro, eens kijken wat we hier allemaal kunnen gaan doen.

De duikscholen zijn hier al over te vinden, dus we besluiten om een PADI cursus te gaan doen bij Bocas Watersports. We kunnen pas op maandag (we zijn op vrijdag aangekomen) beginnen aan de cursus, dus we hebben nog twee dagen om andere dingen te doen. Dat geeft ons dus ook nog mooi even de kans om het uitgaansleven van Bocas te ontdekken. Iedere avond hebben de diverse barren een thema om klanten te trekken. Vrijdagavond belanden we in een bar waar alle drankjes een dollar kosten, niet duur dus. Opweg terug naar het hostel komen we wat mensen tegen die wat muziek aan het maken zijn. Het klinkt leuk, dus we blijven nog even hangen. Al snel heeft Susan een rasp in de handen gedrukt gekregen en moet meedoen. Niek houdt zich een beetje op de achtergrond. Muziek maken is niet echt aan Niek besteedt.

De volgende dag peddelen we met een zeekano naar aan ander eiland te gaan om te snorkelen. Het is een pittige overtocht van drie kwartier peddelen. Een mooie manier om wat aan fitnes te doen. Helaas wordt het een duur kanotochtje voor ons. De reserve camera en wat losgeld (om de kano’s te kunnen betalen) wordt uit de kano gestolen… Dus bij terugkomst kunnen we naar de politie om aangifte te doen. Thanks Google translate! De agent spreekt geen Engels en wij een paar woorden Spaans, maar we zijn eruit gekomen! Geluk bij een ongeluk de kano huur hoeven wij niet te betalen.

Zondag gaan we naar Draco Beach en Starfish beach. Op Draco beach is niet zoveel te doen, dus lopen we langs het strand naar Starfish beach. De naam komt, hoe is het verzonnen, van de grote hoeveelheden zeesterren die hier in het ondiepe water liggen. Het is een mooi gezicht al die zeesterren zo in het water. Opweg terug naar Draco beach, waar de bus gaat naar Bocas del Toro, vinden we een grote kokosnoot, nog in de schil. Alleen, hoe maak je zo’n ding open, we hebben tenslotte geen machete om hem te openen. We vinden wat stenen en Niek maakt zich kwaad op de kokosnoot. Na een tijdje lukt het om een opening te krijgen in de schil. We hebben wel een simpel zakmes bij ons en wat blijkt, de schil van de kokosnoot is helemaal niet zo hard. Ons simpele, botte zakmes snijdt redelijk gemakkelijk door de schil en met een beetje spierkracht lukt het om die eraf te krijgen. Hoera, na een half uur ploeteren is de schil eraf! Nu de harde kokosnoot zelf nog… Dat gaat hier niet lukken. We nemen de kokosnoot mee naar het hostel. De eigenaar blijkt wel over een machete te beschikken en zijn zoon zal voor ons de noot wel even kraken. Binnen een minuut of twee is de hele noot van de harde bast ontdaan en hebben wij onze kokos en kokoswater! Lekker vers en fris! Vanavond optijd naar bed, want morgen om kwart voor negen worden we verwacht bij de PADI cursus. Het verloop van deze cursus is terug te lezen in Finding Nemo.

De volgende bestemming in Panama is Boquete, omdat dit op ongeveer 1000m boven zeeniveau ligt, wordt ons aangeraden om eerst nog een dag extra te acclematiseren op zeeniveau. We blijven dus nog een extra dag in Bocas del Toro. We doen deze dag eigenlijk net veel meer. Beetje internetten, blog bijwerken, enz. We sluiten ons verblijf in Bocas af zoals we deze beginnen zijn, met een drankje in La Inguana, een erg gezellige bar aan het water. Vanavond is het Lady’s night, vrouwen hoeven niet te betalen voor hun drankjes…

De week op Bocas is voorbij gevlogen. Een heerlijk eiland om een tijdje te verblijven. Morgen vertrekken we vroeg, half zes naar Boquete.