Nasi Goreng

Na drie maanden door Nieuw Zeeland en Australie getrokken te hebben, als echte backpackers gekookt en geleefd te hebben en voornamelijk van westers voedsel genoten te hebben kan ik haast niet wachten om al het lekkers in Indonesie te proeven.

Indonesie is Azie en daar gelden andere regels om veilig te eten dan in Europa. Iedereen die wel eens buiten Europa gereisd heeft en prikken bij de GGD gehaald heeft, kent de reisadviezen wel. Eet geen rauw vlees, logisch. Eet geen rauwe groente, je weet niet hoe ze gewassen zijn. Eet geen geschild fruit, zelfde verhaal. Geen ijs, geen water uit de kraan en eet alleen waar het druk is. Allemaal goed bedoelde en soms ook zinnige tips. Maar niet altijd even praktisch. Ice Tea en Ice Coffee (kopi) zijn populaire, lekkere en verfrissende drankjes. Ze komen niet, zoals in Nederland uit een flesje, maar worden gemaakt van sterke thee/koffie en heel veel ijs. Wil je hiervan genieten, dan schendt je direct de ijsregel. Ook de andere adviezen zijn goed bedoeld, maar niet altijd uitvoerbaar. Zo lijkt de nationale groenten, rauwe komkommer en tomaat. Wil je wat groeten binnen krijgen moet je af en toe de gok nemen.

Voordat ik meer vertel over het eten in Indonesie, is het misschien goed om te weten waar je vooral eet in Indonesie. Je hebt meestal de keuze uit een paar mogelijkheden. De eerste zijn restaurants, deze zie je buiten de toeristische gebieden niet veel. Ze lijken dan ook bedoeld om de toeristische maagjes te vullen met nasi of mee goreng of een van de vele varianten hierop. Leuker eten doe je bij een warung of bij een van de vele tentjes op straat. Een warung is het best te omschrijven als een klein eethuisje of een snackbar. Ze hebben vaak een beperkte set gerechten waar je uit kan kiezen die allemaal te bereiden zijn in een wok. Het andere type warung dat je veel ziet, is waar ze ‘s ochtends het eten bereiden waarna het in bakken uitgestalt staat om uitgezocht en opgegeten te worden. Wil je vers eten dan moet je bij dit soort warungs niet meer na de middag komen.

Lekker eten doe je ook zeker bij de stalletjes op straat. Deze hebben vaak een of twee gerechten waar je uit kan kiezen en het eten wordt voor je neus klaar gemaakt. Je kijkt direct in de keuken/wok en kan dus precies de kookkunsten afkijken en zien of het er een beetje schoon aan toe gaat. Tot slot kun vaak ook heel goed eten op de foodcourt’s. Deze vindt je vaak in de shoppingmalls op de bovenste etages. Deze foodcourt’s betaan uit heel veel stalletjes, als op straat, met heel veel gerechten waar je uit kan kiezen. Ook hier wordt het meeste vers bereid en kijk je zo in de keuken. Een goede plek om lekker te eten dus.

httpv://www.youtube.com/watch?v=VExuBsKjdis

Nu je weet waar je zoal je maaltijd kan vinden, nog wat meer over waar wij zoal gegeten hebben. We gaan weer goedkoop, goedkoper en goedkoopst. De stalletjes aan de straat en vaak de warungs zijn erg goedkoop. Je eet hier makkelijk voor tussen de 75 cent en 1,5 euro. Daar heb je dan een eenvoudige maaltijd voor met soms een klein beetje vis of vlees. In restaurants krijg je hetzelfde en betaal je er gewoon minstens drie keer zoveel voor. Je kunt in een restaurant niet in de keuken kijken en vaak zijn het ook nog eens verlaten plaatsen. Kortom, voor ons waren restaurants niet zo zeer niet geschik omdat ze duurder waren, maar wij aten graag op de plaatsen waar de doorstroom van het eten het hoogst is. Daarnaast is het ook veel leuker om tussen de locals het eten te beleven. Ze maken graag een praatje met je in een mengeling van Indonesisch, Engels en Nederlands.

Genoeg verteld over waar je kunt eten en hoe je kunt proberen een beetje gezond te blijven. Tijd om meer over het eten zelf te vertellen. De nationale drank is zonder twijfel thee. Zwarte thee met heel veel suiker. Stel je een middelmaat bierpul voor vol met thee en op de bodem teminste een vinger dikke laag suiker. De thee is standdaard warm maar bijna net zo poplair is dezelfde thee, maar dan met heel veel ijsklonten en een beetje citroen (soms) ofwel Iced Tea. Bij het eten drink je dus een glas thee of het nu ochtend, middag of ‘s avonds is.

Wat eet je dan. Met stip op een staat de Nasi Goreng met al zijn varianten. De basis bestaat uit gebakken (goreng) rijst (nasi) met ei (telur), een heel klein beetje groeten, veel kruiden, groene peper en soja saus. De variates worden verkregen door er ayam (kip), tofu, ander vlees, vis of een schaaldiertje mee te bakken. Heb je een keer geen zin in nasi, dan is deze overal vervangbaar door mie en zijn varianten. Met een beetje geluk krijg je verse noodles en met een beetje pech, meestal, de instant noodles, waar de Indonesiers, gelukkig, ook de instant kruiden van weggooien. Bij je maaltijd eet je natuurlijk een stukje kerupuk (kroepoek). De kerupuk is in vele maten en smaken te verkrijgen.

Naast deze nasi en mie goreng staat is een goede nummer drie de bakso, die je vooral bij de straat verkopers vindt. Bakso is soep met ballen. De bakso kar is eenvoudige te herkennen door het geluid van een lepel tegen de soepkop. Naast deze basisgerechten is er ook heel veel ander lekkers te krijgen. Wat je zeker niet mag missen is de de gado gado, een groente salade met ei, overgoten met pindasaus. Tempe, sojakoekjes die op 1001 manieren bereidt lijken te worden. Cumi cumi, waar je, zoals altijd bij inktvis, geluk moet hebben met de kunsten van de kok. En natuurlijk, vlakbij zee zijn prima vissen te krijgen. Ja vissen, je besteld hier geen stukje vis maar een hele vis en betaald dan per gewicht.

Met drie keer per dag nasi, komt het wel eens voor dat je zin hebt in wat anders. Ook dat is geen probleem. Er valt genoeg lekkers te snacken op straat. Mijn persoonlijke favoriet is de roti bakar (roti=brood, bakar=bakken), dus gebakken brood. Je kunt diverse vullingen kiezen voor je roti maar de zoetigheid is duidelijk het poplairste. Zelf kies ik voor de chocolade/kaas roti. De roti is een broodje van een centimeter of 20 lang, 10 hoog en 10 breed. Het broodje wordt in de lengte in drieen gesneden, waarbij de ene helft met chocolade (hagelslag) en de andere helft met kaas belegd wordt. Beide vulling worden ruim overgoten met zoete melk, zodat het goed op het brood blijft plakken. Het geheel wordt gebakken, in boter, op een bakplaat en vervolgens in hap klare stukjes gesneden zodat je het makkelijk kan opeten. Een andere zoetigheid wat je vaak ziet, is een dikke luchtige pannenkoek met een dikke laag zoet of hartig beleg en natuurlijk, niet te vergeten, gebakken banaan (pisang goreng). Aan deze laatste waag ik mij dus echt niet.

Nu heb ik het gehad over waar je kan eten en wat je kan eten maar nog niet over het hoe. Het hoe is ook niet echt speciaal maar voor ons westerlingen natuurlijk wel even wennen. Meestal krijg je niet meer dan een lepel om je eten te eten, heel soms ook een vork maar een mes hebben we nooit gezien. Drinken doe je bijna altijd door een rietje, of de drank nu warm of koud is. Wat verder heel normaal is zijn de take-aways, het eten en drinken laten inpakken. Het eten wordt meestal in een paar lagen papier gepakt, die na een paar uur beginnen door te lekken. Soms wikkelen ze alles in een bananenblad. Prima eco oplossing lijkt ons. De thee krijg je niet mee in een beker, maar in een zakje met een rietje.

Indonesie is een geweldig land om te eten. Het eten is vaak simpel maar wel erg smaakvol. Natuurlijk is er heel veel meer te vinden dat ik hier beschreven heb, maar om dat te ontdekken moet je toch echt zelf dit land verkennen. Wat je echt niet mag missen is eten in een warung, eten bij de stalletjes aan de straat en eten in een foodcourt. Vergeet de restaurants. Selamat Makan!

5 thoughts on “Nasi Goreng

  1. Mmmm, ik krijg er honger van! Uiteraard de beste wensen voor 2013 van Adrienne en mij. We hopen jullie in dit jaar weer veilig terug te zien!!!

    Geertjan

  2. Hoi Lieverds,
    Leuk om over al die eetgewoonten te lezen. Voor zulke smulpapen als jullie heel belangrijk om lekker te kunnen eten. Geniet ervan.
    Groetjes en liefs Marianne

  3. Hoi Niek en Susan

    ben benieuwd hoeveel jullie aankomen.
    En of je als je terug nebt nog wel aan onze rstaurants kunt wennen.

    groeten

    peter

    1. Maak je maar geen zorgen over ons gewicht. Tot nu staan we nog in de min, bekijk de foto’s maar.

      1. Hoi reizigers

        ik heb net de foto’s van Indonesie bekeken.
        Het zijn prachtige opnames vooral die met de vulkaan, maak maar weer een vierkante meter op de kamermuur vrij.

        groeten

        peter en margriet

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *